Elkarrizketa Altsasun

Kanpoko Bulegoan garatzen ditugun proiektuak talde-hausnarketarako prozesuak irekitzeko aukera gisa sortzen dira, horiek artikulatzen dituzten edukiei buruz (klaustrofilia, kasu honetan), baita eduki horiek lantzeko hautatutako prozesu eta tresnei buruz ere.

Kontuan hartuta Uholdeak programaren helburu nagusietako bat arte garaikidea ekoizpen- eta erakusketa-espazio ohikoetatik ateratzea dela, erakusketa ariketa gisa planteatzea erabaki dugu. Klaustrofiliaren hainbat alderdi islatzeaz gain, ariketa horrek balio digu «enkargu» berberetik abiatu  daitezkeen sormen-estrategiak erakusteko, baita hilabete hauetan zehar hausnartzeko arte garaikideak zer baldintza zehatzei egin behar dien aurre landa-eremuan edo herri txikietan kokatzen denean.

Prozesuaren aurreko fasean, Klaustrofilian parte hartuko zuten artistekin elkartu ginen auzi horiek eztabaidatzeko asmoz. Bestalde, Altsasuko komunitate artistikoa kohesionatu samarra denez eta herrian bertan ekintzak sustatzen dituenez (urteroko arte azoka, tailerrak, banakako erakusketak…), interesgarria iruditu zitzaigun elkarrizketa bera Altsasuko artistekin errepikatzea.

2021eko urtarrilaren 16an, Altsasuko eta Sakanako beste herri batzuetako 9 emakumerekin bildu ginen; norberaren praktika artistikoa eusteaz gain, oso inplikatuta daude haranean arte garaikidearen presentzia sustatzen duten talde-dinamiketan.

Haiekin izandako elkarrizketa gehiena transkribatuta ageri da fitxategi honetan.

Zelandi ikastetxea, Iortian

Altsasuko Iortia kultur gunean dagoen Uholdeak Klaustrofilia erakusketan Jyotima Barrenetxeak zuzendutako lan saioetan parte hartu dute Zelandi ikastetxeko hainbat ikasleek aste honetan. Erakusketa Altsasun ikusteko azken astea da hau eta hilaren 22tik aurrera Elizondoko Arizkunenea kultur etxean ikusi ahal izan da.

Iortia kultur guneak utzitako argazkiak.

Hezkuntza programaren garapena Agoitzen

Uholdeak-Klaustrofilia programako hezitzaileak Agoizko Ikastetxe publikoko ikasleekin egindako jardueren artean dago erakusketara egindako bisita hau. Bertan, ikasleek beren barnealdea entzun dute, beren gorputzetan paisaiak bilatu dituzte, azalaren gainean paisaiaren hainbat elementu marraztu dituzte eta gorputzekin babeslekuak eraiki dituzte.

Agoizko bitartekaritza ekintza

La construcción del pantano de Itoiz provocó un fuerte seísmo social que se dejó sentir con especial intensidad en Aoiz.

Quince años después de los últimos episodios de aquel periodo convulso hemos planteado un pequeño ejercicio de introspección a varias personas del pueblo. Nuestro propósito era, simplemente, conocer en qué medida el paso del tiempo ha permitido cerrar ciertas heridas, atenuar las tensiones, digerir el miedo y el dolor…

¿Podríamos decir que la distancia que suponen estos quince años opera como un mecanismo de amortiguación emocional? ¿Tiene verdaderamente el tiempo la capacidad claustrofílica de curarlo todo?

Al concebir este proyecto éramos conscientes de que una intervención tan puntual no podía plantearse el objetivo de abrir un debate social en torno a un tema tan difícil y delicado. Hemos podido constatar que se trata de una tarea pendiente, pero no está tan claro que, en estos momentos, se den las condiciones para enfrentarse colectivamente a la memoria de aquellos acontecimientos.

En cualquier caso, corresponde a las vecinas y vecinos de Aoiz y de los pueblos del entorno decidir cuándo llegará el día de poner en común los distintos relatos. Por nuestra parte, nos daríamos por satisfechos si nuestro trabajo ha servido para poner esta pregunta sobre la mesa.