Burugogorra da memoria. Ez du onartzen ahazten zaizkiola lekuak, aurpegiak, gauzak. Maite izan ditugunak badira batez ere. Eta orduan asmatu egiten ditu, xehetasunak batzuetan, pasarte osoak besteetan.
Modu honetan, pixkanaka eraldatzen doa iragana norbere baitan, argazki zahar batekin topo egiten duzun arte. Ea nor zinen galdetuko dizun argazki bat, kaletik gurutzatzen duzun ezezagun baten begiradak duen jarreraz.
Irudiari ematen diogu beti egia, baina oroitzapenez ari bagara, ez ote du arrazoi gehiago memoriak?
